آینه نابینا

آینه اتاق

تصویرم را نشان نمی دهد

دیگر مرا قابل نمی داند

این چشم خواب

این روی زرد

این موی آشفته

این خود منم؟

دختری که 

بوی بهار می داد٬

از‌ نارنج زیباتر بود؟

دختری که

زندگی در نفس هایش رنگ می گرفت...

راستی

آینه اتاق

تو را نشان می دهد؟

تو را که از میان قدم هایت میتوان

رد آلوده ی خیانت را  دنبال کرد...